Σε αυτή την παράξενη μπαλίτσα που περιστρέφεται σχετικά γρήγορα γύρω από τον εαυτό της και από τον ήλιο, αν έχεις απολαύσει κάμποσες περιστροφές, τίποτα δεν θα πρέπει να σε εκπλήσει! Πλέον έχεις στα άπληστα χεράκια σου και το διαδίκτυο όπου ακόμα και να ασχολείσαι μόνο με Facebook και Youporn εκτείθεσαι σε ένα κάρο ερεθίσματα καθημερινά, ένα κάρο ιδέες.
Τα μιμίδια — ό,τι είναι το γονίδιο για την γενετική πληροφορία του “έχω μύτη μπουγατσομάχαιρο και πουλάκι φυστίκι“, το ίδιο είναι το μιμίδιο για την πληροφορία που κουβαλάς μέσα στο τσερβέλό σου: “ξέρω τι είναι LOL, Fail, εκείνη η ηλίθια ζωγραφιστή φάτσα, οι Anonymous και το 4chan“. Ήξερες όμως ότι τα μιμίδια και οι ιδέες -όπως… κατά κάποιο τρόπο τα γονίδια- μπορούν να σε “αρρωστήσουν“; Εδώ ρώτα οποιονδήποτε υποχόνδριο φίλο σου -συνήθως γενικά έξυπνα ατομάκια και ψαχτήρια, μη χαίρεσαι βλάκα, εδώ το IQ σου δουλεύει εναντίον σου- έχει βγάλει αυτοδιάγνωση πως πάσχει από την Χ πάθηση, με έφεση στις ψυχιατρικές παθήσεις/διαγνώσεις τύπου “κατάθλιψη/ADD κτλ” και ψάχνει απλά να βρει γιατρό να του “γράψει” τα φάρμακα που θέλει.
Ναι, η αυτοσυνταγογράφηση ίσως είναι χόμπυ του, έχει έτοιμη την συνταγή και ψάχνει γιατρό να την υπογράψει. Στα παραπάνω φυσικά αγνοεί το ότι η ιατρική πράξη δεν περιλαμβάνει μόνο τσεκάρισμα μιας λίστας συμπτωμάτων, αλλά και εξωγήινες για αυτόν έννοιες όπως “διαφορική διάγνωση“ την οποία ο φλωράκος γιατρός χρειάστηκε γύρω στην εξαετία τουλάχιστον για να μάθει σε χρηστικό επίπεδο.
Προτού πεταχτείς και αναφωνήσεις για μια κάποια περίπτωση όπου οι γονείς με όπλο την… Wikipedia και το net διέγνωσαν επιτυχώς την παράξενη συμπεριφορά του παιδιού τους ως σύνδρομο Niemann-Pick τύπου C -γεγονός που διέφυγε 3 γιατρών που το εξέτασαν ενδελεχώς- σκέψου πως για κάθε τέτοια περίπτωση υπάρχουν άλλες 100 αυτοδιαγνωστικές φόλες!
Δεν θα στο κρατήσω όμως σε τόσο κοινότυπα ύδατα ούτε θα σε περιορίσω στο “νεοανακαλυφθέν” ίντερνετ. Παράξενες περιπτώσεις όπου κάποιος μπορούσε να “αρρωστήσει” εν μέρη από την πληροφορία προϋπήρξαν του ίντερνετ — υπάρχουν από παλιά “αρρώστιες” που επηρρεάζουν συγκεκριμένους πολιτισμούς! Αυτές ονομάζονται πολιτισμικά καθορισμένα σύνδρομα ή πολιτισμικά προσδιορισμένα σύνδρομα (culture-bound syndromes ή culture specific syndromes), έχουν πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά και ορισμένες φορές τρελούτσικες εκδηλώσεις.
Μερικά από αυτά τα σύνδρομα χαρακτηρίζονται από τους επιστήμονες ως πάθηση και είναι αρκετά γνωστά ειδικά σε συγκεκριμένες χώρες ή περιοχές του πλανήτη, αλλά συνήθως είναι άγνωστες στις υπόλοιπες χώρες. Μάλιστα ορισμένες εξ αυτών ως αρρώστια στην κουλτούρα αυτών των τόπων από την οποία προέρχονται και κατά συνέπεια να αντιμετωπίζονται με λαϊκά “γιατροσόφια” και ίσως ένα από τα βασικότερα στοιχεία που αξίζει να αναφερθούν είναι ότι αφού δεν καταπολεμάται η ασθένεια, έχει ως αρνητικό αποτέλεσμα να επιδεινώνεται η κατάσταση του ασθενούς.
Αν δεν έπιασες το τελευταίο να στην αμολήσω πιο απλά: σημαίνει πως σε εξετάζει “δυτικός γιατρός” και δεν βρίσκει κάτι να πηγαίνει στραβά με το κορμάκι σου.
Προτού ρίξουμε το αγκίστρι μας σε “εξωτικά νερά” μην το πας μακριά: τέτοιες παθήσεις ίσως τις γνωρίζεις αλλά δεν τις έχεις στο μυαλό σου ως πολιτισμικά καθορισμένα σύνδρομα — έχεις σίγουρα ακούσει περι βουλιμίας (bulimia nervosa), ανορεξίας ή του πιο τοπικού και μεσογειακού “ματιάσματος” ! Να τρία τέτοια σύνδρομα που έχουν αρκετά δυνατό πολιτισμικό στέλεχος. Γι’ αυτούς που θα βιαστούν να διαφωνήσουν κάθετα: ας έχουν κατα νου πως τα παραπάνω σηκώνουν πολλούς αστερίσκους εξαιρέσεων και διευκρινίσεων, δεδομένου του ότι πλέον οι κουλτούρες αναμειγνύονται με γρήγορους ρυθμούς (MME + Internet) και πως ορισμένες φυλές ή πολιτισμοί μπορεί να έχουν και γονιδιακή προδιάθεση προς κάποιες καταστάσεις. Εδώ όμως μανάρι μου, δεν μου ήρθες για κουλτούρα και χοντρές κογκνιτιές, μου ήρθες για να παίξεις λίγο το ελαφρύ μυαλουδάκι σου, να σκάσεις κανένα χαμογελάκι και να πας μετά σε πράγματα που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σε ενδιαφέρουν και αξίζουν (διάβαζε: κάποιο blogo κομματικ… ε… πολιτικού περιεχομένου)!
Ας μην το καθυστερούμε άλλο, πάμε να δούμε μερικά διαμαντάκια αυτού του κεφαλαίου της ιατρικής ανθρωπολογίας!
Amok
Ναι, το έχεις ακουστά, είναι το “γνωστό σε όλους μας” Αμόκ! Όχι όμως, δεν είναι αυτό που έπαθε η μάνα σου όταν σε έπιασε να σκας τον μπάφο στην τουαλέτα του πατρικού σου, να έχεις το πέος του αδερφού σου στο στόμα σου ή να σκουπίζεις τα χέρια σου στις κουρτίνες μετά από ένα παχυλό αυνανισμό. Αν το είχε πάθει τώρα δεν θα διάβαζες την στήλη μου, θα βρισκόσουν τρίτο τραπέζι δεξιά στην αναμονή για να μετρήσει τις μαχαιριές ο νεκροτόμος — και να τραβήξει και τις απαραίτητες φωτό με το κινητό του για να μοιραστεί με φίλους.
Παραδίπλα θα βρισκόταν ο αδερφός σου, λίγο πιο πέρα ο πατέρας σου, δύο τραπέζια μακριά η γιαγιά και γείτονες,μπακάληδες και τυχαίοι περαστικοί εργονομικά στοιβαγμένοι στα ψυγείο, διότι τελείωσε ο χώρος και ο χρόνια τώρα νεκρός παππούς σου έπιανε πολύ χώρο (μη μασάς, αυτόν απλά τον ξέθαψαν έτσι για την πλάκα ώστε να ολοκληρωθει το οικογενειακό σετάκι).
Η μάνα σου; Όχι, αυτή δεν είναι σε κανένα τραπέζι ή ψυγείο — χρειάστηκαν πέντε μπάτσοι μπρατσαράδες (τρεις εκ των οποίων εικάζεται πως ήτω ελαφρώς αρσενοκοίτες) για να την καθηλώσουν — βρίσκεται σε κάποιο νοσοκομείο δεμένη να περιμένει ψυχιατρική αξιολόγηση, άπαξ και πάνω στην όλη πάλη λιποθύμησε και τώρα μολογάει πως δεν θυμάται τίποτα από ό,τι έγινε!
Η λέξη amok προέρχεται από την λέξη mengamuk και θα την συναντήσεις οριτζινάλε στην Μαλαισία. Εδώ για να σου πω και μια αλήθεια, η μάνα σου δεν θα μπορούσε να πάθει αμόκ , είναι καθαρά τεχνικό το ζήτημα. Το αμόκ αφορά αποκλειστικά άντρες στην Μαλαισία όπου “ξεφεύγουν” εντελώς, αρπάζουν ένα όπλο ανάλογο των περιστάσεων και αρχίζουν και πυροβολούν, σφάζουν ή μαχαιρώνουν -σαν τον καρπουζά με την ντουντούκα- αδιακρίτως. Μετά, θυμίζοντας αρκετά υστερικές αντιδράσεις, χάνουν τις αισθήσεις τους -αν δεν προλάβουν να αυτοκτονήσουν- και πέφτουν σε βαθύ ύπνο ή αναίσθητοι χωρίς να έχουν μνήμη των γεγονότων.
Περαιτέρω πληροφορίες για το αμόκ
- Αν και πρωτοαναγνωρίστηκε ως φαινόμενο στην Μαλαισία και υπάρχει ξεχωριστή “είσοδος” στην Βίβλο των Ψυχίατρων (DSM-IV TR) παρόμοια φαινόμενα έχουν εμφανιστεί και σε άλλους πολιτισμούς όπως το “Going Postal” το οποίο… σ’ αφήνω να το ψάξεις και να μου πεις στα σχόλια τι βρήκες γι’ αυτό.
- Εικάζεται πως μέρος αυτού του φαινομένο ίσως να έχει σχέση με την “αποκατάσταση της τιμής“, πράγμα που σε ασιάτικες χώρες όπως η Μαλαισία, η Ινδονησία, η Κίνα, η Ιαπωνία και η Κρήτη έχει ιδιαίτερη σημασία — καλύτερα να χάσεις την ζωή σου παρά την τιμή σου.
Koro
Όταν ήσουν μπόμπιρας ή ευτραφής, η μαμάκα σου ήθελε το καλύτερο για εσένα. Έτσι, με το κατοχικό σύνδρομο που την διέκρινε, ανάγκαζε όλα τα παιδάκια και συγγενείς όταν τύχαινε να τρώνε μπροστά σου να σου δίνουν μια μπουκιά, με γλαφυρές δικαιολογίες του τύπου “θα ζηλέψει και θα του πέσει το πουλάκι“.
Τώρα που μεγάλωσες και έμοιασες -ίσως στα λάθος σημεία- στην μαμά σου, συνειδητοποιείς πόσο άδικο είχε και πόσο κακό σου έκανε. Αν και έτρωγες όλες τις μπουκιές, έχεις χρόνια να δεις το πουλάκι σου — σαν να στο έχουν απαγάγει και η μόνη ελπιδα να το ξαναδείς είναι να πληρώσεις τα λύτρα που ακούνε στο όνομα λιποαναρρόφηση.
Μη φοβάσαι όμως, τον φόβο ότι θα χάσεις το πουλάκι σου τον μοιράζεται ολόκληρη η νοτιοανατολική Ασία και μέρος της Κίνας. Το κόρο θυμίζει εκείνη την φορά που έλαβες πρόσκληση για την υπόγα μου και από τον φόβο σου κατέληξες να ψάχνεις τα αρχίδια σου που τραβήχτηκαν δια μέσω του βουβωνικού πόρου πίσω στην κοιλιά σου.
Είναι ο φόβος πως τα γεννητικά σου όργανα θα τραβηχτούν μέσα στην κοιλιά σου, θα εξαφανιστούν και εσύ θα πεθάνεις έναν φριχτό θάνατο — πιθανότατα ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι. Η πάθηση παρουσιάζεται και σε γυναίκες όπου κινδυνεύουν να αποτραβηχτούν προς τα μέσα οι θηλές τους ή το αιδοίο τους (πώς;!). Οι λόγοι που μπορεί κάποιος να το πάθει αυτό είναι πολλοί — η τοπική ιατρική θα αρχίσει να σου μιλάει για γίνγκ και γιάνγκ ή για… τσι, διότι έκανες κάτι “κακό” όπως το ν’ αυνανιστείς ή να απατήσεις την μοναδική σου αγάπη.
Υπάρχουν φυσικά και πιο extreme εκδοχές στην Κίνα όπου το πέος σου στο κλέβει μια… αλεπού, πονηρή αλεπού! Το αστείο είναι -γι’ αυτούς που δεν πιστεύουν πως κάτι τέτοιο είναι δυνατόν, αρά δεν μπορούν και να το “πάθουν”- πως trigger event για να φάει κάποιος τέτοια φρίκη είναι φυσιολογικές διακυμάνσεις του μεγέθους του πέους λόγω άγχους, φόβου ή πολύ απλά (όπως δικαιολογήθηκε κάποτε και ο πρώην σου) αλλαγής θερμοκρασίας προς το κρύο. Καθόλου παράξενο λοιπόν που πολλές περιπτώσεις εκκίνησης αυτής της πάθησης είχαν αναφερθεί σε δημόσια ουρητήρια. Είχε που είχε βγει βρώμα για το πέος των Ασιατών, τώρα ήρθαν και τα κρύα δημόσια ουρητήρια να τους αποτελειώσουν!
Περαιτέρω πληροφορίες για το Koro
- Υπήρξαν περιπτώσεις που το Koro έλαβε μορφή μαζικής υστερίας, οι οποίες μάλιστα αναμεταδώθηκαν από τα MME. Τέτοιες παρατηρήθηκαν στην Σιγκαπούρη (1967) και στην Ταϋλάνδη (1976). Η πρώτη προκλήθηκε διότι άτομα φάγαν γουρούνι εμβολιασμένο με το εμβόλιο κατά της γρίπης των χοίρων (…) και η δεύτερη λόγω δολιοφθοράς των Βιετναμέζων (;).
- Το Koro μπορεί να σου προκαλέσει πραγματική βλάβη… ή μάλλον όχι αυτό, αλλά η αντιμετώπισή του. Η λαϊκή σοφία “συνιστά” αν το πάθεις να κρατήσεις στην θέση τους τα γεννητικά σου όργανα με οποιοδήποτε τρόπο και κόστος για να μην τραβηχτούν μέσα και πεθάνεις. Υπάρχουν αναφορές για άτομα που χρησιμοποίησαν σχοινιά, βαρίδια, ξυλάκια φαγητού όπως επίσης και… γάντζους. Να μια υπέροχη συνταγή για μια πολύ ενδιαφέρουσα -για τον γιατρό- επίσκεψη στο νοσοκομείο.
Piblokto (ή Pibloktoq)
Αν έχεις ακούσει περί ”Λευκών Κελιών” ή το τι μπορεί να κάνει η έλλειψη ερεθισμάτων σε έναν άνθρωπο, τότε το Piblokto δεν πρέπει να σου κάνει καμία εντύπωση. Πιθανότατα το μεγαλύτερο “λευκό κελί” του πλανήτη είναι ο Αρκτικός Κύκλος, εκείνο το απέραντο λευκό όπου μένουν αυτοί που εσύ ονομάζεις Εσκιμώους (Ινουί – Inuit). Διάφορες περιγραφές θέλουν τους Inuit αρκετά παλαβιάρηδες στον τρόπο που αντιμετωπίζουν το στρες ή που θρηνούν.
To Piblokto, γνωστό και ως αρκτική υστερία, έχει ως εκδηλώσεις συμπεριφορές που θα περίμενες από την αλτσχαϊμεριασμένη σου γιαγιά που το μυαλό της έχει γίνει έμενταλ. Όσοι πλήττονται από αυτήν, υποτίθεται πως έχουν τόσο μεγάλη αντοχή στο κρύο ώστε να μπορέσουν να κυλιστούν σε αρκτικές θερμοκρασίες γυμνοί στο χιόνι — αφού πρώτα την δουν Καϊάφας σχίζοντας τα ρούχα τους, ουρλιάζουν, πέφτουν σε κατάθλιψη, τους βαράει ηχωλαλία κατακέφαλα (επαναλαμβάνουν λέξεις, βλάκα!) ή ακόμα επιδίδονται και στην κοπροφαγία!
Περαιτέρω πληροφορίες για το Piblokto
- Το σύνδρομο αυτό αμφισβητείται από πολλούς άπαξ και οι πηγές αφορούν τις πρώτες επαφές με αυτούς τους λαούς. Ορισμένοι εικάζουν πως είναι ένα “παστίτσιο” αντιδράσεων που παρατήρησαν σε διάφορες φάσεις ραμμένο σε ένα ενιαίο “εξωτικό” συνολάκι, έτοιμο να φορεθεί πολύ σε κύκλους ατόμων που γουστάρουν αφήγήσεις κατακτητών και δεινών εξερευνητών.
- Άλλες αναφορές θέτουν την υπόνοια της οργανικής βάσης: μέρος του ίσως να οφείλεται σε υπερβιταμίνωση A λένε. Η διατροφή των Inuit μπορεί ορισμένες φορές να είναι υπερβολικά πλούσια σε βιταμίνη άλφα, διότι στην διατροφή τους έχουν το συκώτι πολικών ζώων που περιέχει πολύ μεγάλες ποσότητες αυτής της βιταμίνης. Η αυξημένη τοξικότητα της βιταμίνης Α και η μεγάλη περιεκτικότητά της στο συκώτι αυτών των ζώων εξηγείται από το γεγονός ότι το μόριο αυτής της ουσίας είναι πολύ λιπόφιλο και έτσι συσσωρεύεται εύκολα στον οργανισμό — πόσο πολύ συσσωρεύεται; Τόσο ώστε να μπορεί να σκοτώσει!
Latah (ή Mellatah)
Εδώ επιστρέφουμε πίσω στην Μαλαισία και στην Ινδονησία -τελικά το έχουν αρκετά οι σχιστομάτηδες το κουλτουροσυνδρόμιασμα- με κάτι που παραγματικά θα θύμιζε την αντίδραση της μητέρας σου αν σε έπιανε στα αρχικά σενάρια που περιγράψαμε στο Αμόκ.
Το Latah είναι ένα είδος υστερικής αντίδρασης που παθαίνουν ορισμένες γυναίκες σε αυτές τις χώρες αν τις τρομάξεις. Πετάγονται πάνω και τσιρίζουν; Όχι, κάτι πολύ πιο γιουτιουμπάτο, αν το πετύχεις φρόντισε να έχεις μαζί σου κάμερα. Τις πιάνει υστερικό γέλιο, ουρλιάζουν, χορεύουν, βρίζουν, μιμούνται τους άλλους γύρω τους (ηχολαλιά – ηχοπραξία, θα το βρεις πιο σωστά ως ηχωλαλία-ηχωπραξία — προέρχεται από την ηχώ και όχι από τον ήχο) και όλα αυτά για ένα απολαυστικότατο μισάωρο χωρίς να μπορούν να το σταματήσουν!
Morgellons
Φτάσαμε στο Bonus της όλης φάσης, ίσως αυτό που θα σε κάνει να βγάλεις τα μάτια σου στα σχόλια παρέα με τους άλλους καθυστερημένους αναγνώστες μου — τα υπέροχα Morgellons που δεν γνωρίζω αν ακόμα φτάσαν στην Ελλάδα (χμ, έχουμε κανέναν δερματολόγο στην παρέα να μας ενημερώσει;) από απόψεως ασθενών.
Ίσως να μην είναι τόσο “πολιτισμικά προσδιορισμένο νόσημα” αλλά τα Morgellons χρίζουν αναφοράς. Τι είναι αυτά; Η απλούστερη εκδοχή είναι η εξής: αρχίζεις να παρουσιάζεις ένα κάρο νευροψυχιατρικά συμπτώματα όπως κόπωση, εξασθένηση μνήμης, κατάθλιψη και συνάμα αρχίζεις να έχεις φαγούρα και να εμφανίζονται πληγές στο δέρμα σου, οι οποίες περιέχουν μικροσκοπικές ίνες διαφόρων χρωμάτων: μπλε, πράσινες, κόκκινες ή μαύρες!
Μια πιο σύνθετη εκδοχή που θα δεις σε διάφορες ιστοσελίδες, θα κάνει τον σκεπτικιστή να μέσα σου να ξυπνήσει με μια θηριώδη στύση και τους υποστηρικτές των Morgellons να αρχίσουν να αναρωτιούνται αν τελικά άτομα που δηλώνουν πως είναι “μαζί τους” , πρακτικά είναι “κατά τους” δυσφημίζοντας το φαινόμενο με αρκετά απίθανες ιστορίες/εξηγήσεις.
Η πιο σύνθετη εκδοχή έχει μια γερή δόση φαινομένου συνομωσίας προσπαθώντας να εξηγήσει που οφείλονται αυτά τα φαινόμενα και μπλέκει πολλά πράγματα μέσα: μας τα προκαλούν τα… chemtrails! Οι ίνες αποτελούνται από νανοϋλικά φτιαγμένα -φυσικά- από αυτήν την πολλά ύποπτη νανοτεχνολογία και περιέχουν μικρές κεραίες, κάμερες, όπως επίσης έχουν την δυνατότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους. Εκτός όλων αυτών, το μοδάτο κοκτέιλ θεωριών δένει -φυσικά φυσικά- με το ότι αυτές οι μηχανές παρεμβαίνουν στο DNA μας! Το πώς την γλυτώνουν οι υψηλά ιστάμενοι παραπέμπει σε… Λιακόπουλο: έχουν διαφορετική βιολογία από εμάς (hint hint: reptilians).
Τι ξεκίνησε την όλη ιστορία; Η βιολόγος Mary Leitao όπου όταν ο γιόκας της άρχισε να έχει παράξενες πληγές στο σώμα του, τις παρατήρησε και εντόπισε αυτές τις ίνες. Επισκέφτηκε κάμποσους γιατρούς και αυτοί την έστελναν για βρούβες, είτε αποκαλώντας την υποχόνδρια, είτε λέγοντάς της πως πάσχει από το υπέροχο Munchausen’s by proxy, διότι δεν μπορούσαν να βρουν κάτι παθολογικό στο παιδί της.
Η ιστορία προχώρησε με την Mary να φτιάχνει ίδρυμα για την μελέτη των Morgellons και εκεί πάνω να ανακαλύπτει πως τα έχουν και άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι έρχονταν σε επικοινωνία μαζί της για να μοιραστούν τις εμπειρίες τους. Και σε αυτούς οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν τίποτα και συνήθως η διάγνωση ήταν “παραισθησιακή παρασίτωση” — με λίγα λογάκια μια πάθηση που εμφανίζεται σε παλαβιάρηδες, σπιντάκηδες (χρήστες αμφεταμινών μπρε!) και χρόνιους αλκοολικούς που νομίζουν πως κάτω από το δέρμα τους γυροφέρνουν βόλτες έντομα.
Κανένα φυσικά δεν του αρέσει να τον λένε τρελό (συμπεριλαμβανομένων και των τρελών) και έτσι όλοι οι θιασώτες των Morgellons κάναν αρκετή φασαρία ώστε την υπόθεση να την εξετάσει το Center for Disease Control and Prevention της Αμερικής. Το κάναν, μελέτησαν αρκετά άτομα και σχετικά πρόσφατα βγήκαν τα αποτελέσματα, τα οποία μπορείς να διαβάσεις και εσύ: δεν βρέθηκε κάποιος παθογόνος οργανισμός οποιασδήποτε φύσης, ούτε κάποια κοινή αιτία για το φαινόμενο, όπως επίσης δεν βρέθηκαν και πειραγμένοι βιοχημικοί παράμετροι. Οι ίνες -που γι’ αυτές υπήρξαν αρκετά σενάρια- φάνηκε να είναι είτε πολυμερή είτε οργανικής προέλευσης (από ζωντανό οργανισμό), υλικά από τα οποία φτιάχνεται ο ρουχισμός μας (π.χ. ναϋλον, μαλλί κτλ).
Αν κάποιος θεωρήσει σωστή αυτή την έρευνα, τότε η “ύποπτη” προέλευση των Morgellons καταρίπτεται, υποβιβάζοντας αυτά και τους θιασώτες τους σε Surgellons. Οι θιασώτες φυσικά τείνουν να διαφωνούν: συγκάλυψη Κύριοι! Εμ, τι περίμενες από κρατική έρευνα!
Ως την επόμενη Παρασκευή, πρόσεχε τι βάζεις στο μυαλό σου μεσώ των ματιών και των αυτιών σου, με τον ίδιο τρόπο που υποτίθεται πως προσέχεις τι βάζεις στο στόμα σου!
