Η εκλεκτή κωμικός Ελένη Γερασιμίδου μιλά για πολιτική, ενώ, στο ρόλο μιας προϊσταμένης απατεώνισσας νοσοκόμας στο θεατρικό «Raus», ρίχνει ενέσεις γέλιου, βγάζοντας τις μάσκες οξυγόνου.
Η Ελένη Γερασιμίδου κατάφερε ό,τι δεν μπόρεσαν να κάνουν σύσσωμοι οι σημερινοί Έλληνες πολιτικοί. Να βροντοφωνάξει «Raus» στους Γερμανούς. Θα μου πείτε… «και ποιος την άκουσε;». Μόνο οι θεατές του «Πειραιώς 131» , στο ομώνυμο έργο των Ρέππα - Παπαθανασίου.
Πόσο έτοιμοι είμαστε, ως κράτος, να πούμε «Ράους» εκεί που πρέπει;
Αν ρωτούσαν το λαό θα το λέγαμε και θα το φωνάζαμε. Αλλά κανείς δεν μας ρωτάει. Ο κύριός μας, ο πρωθυπουργός, ο «έξυπνος», εκεί που πάει τι «ράους» να πει; Ό,τι του υπαγορεύσει ολόκληρη η Ευρώπη κι ο Καπιταλισμός -να μη γελιόμαστε- θα το εφαρμόσει.
Το ήθος εξαφανίστηκε, ο πολιτικός ανδρισμός έγινε «αμφί», η Παιδεία είναι ανύπαρκτη κι όλοι οι αριστεροί πιστεύετε ακόμη πως για όλα φταίει ο Καπιταλισμός;
Πράγματι, για όλα φταίει ο Καπιταλισμός!
Όμως οι ιδέες της Αριστεράς μήπως είναι μόνο… νοσταλγικών αναμνήσεων;
Δεν το πιστεύω. Το να αγωνίζεσαι κόντρα στο άδικο είναι νομοτελειακό. Ισως ο λόγος να μην είναι τόσο σύγχρονος αλλά δεν είναι φταίξιμο όλων των αγωνιστών. Είδαμε τι έχει συμβεί με την πιο «ανανεωτική Αριστερά.
Το κράτος οδεύει προς πτώχευση, γρήγορα - γρήγορα;
Απ’ τα χρόνια της Τουρκοκρατίας είμαστε πτωχευμένοι. Το ξεπούλημα έχει χρόνια ξεκινήσει, τώρα θα γίνει και με νόμο.
Είμαστε και «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι…
Αυτό να λέγεται. Βέβαια, δεν είμαστε όλοι. Υπάρχει κόσμος που αγωνίζεται αλλά, κακά τα ψέματα, δεν είναι αφυπνισμένοι. Όταν απ’ το σχολείο ακόμη μαθαίνουν στα παιδιά τη ρεμούλα, τι περιμένετε; Όταν πρότυπα γίνονται τα τηλεοπτικά μοντέλα, τι νομίζετε ότι θα συμβεί;
Στην τηλεόραση είναι καλύτερο το ον ή το οφ;
Παρακολουθώ αργά το βράδυ μόνο τα ψηφιακά της ΕΡΤ. Αντε να δω και κάποια ταινία. Τις ειδήσεις τις μαθαίνω απ’ τον κόσμο, γιατί αρνούμαι να τις δω τηλεοπτικά. Από εφημερίδες διαβάζω τις Κυριακάτικες και μόνο τα καλλιτεχνικά. Οπότε δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό, για να μπορώ να πω μια πιο εμπεριστατωμένη γνώμη.
Ωστόσο, καταδικάζω την tv-λαγνεία, αυτό το χάλι που απ’ τα χαράματα μέχρι τη νύχτα βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια. Κοιτάξτε… Εμένα αυτό που μ’ ενδιαφέρει και δεν μιλώ καθόλου κομματικά γιατί οι ψήφοι και τα νούμερα δεν με απασχολούν, είναι να μπορούσαν να μάθουν οι πολίτες αυτού του τόπου να κρίνουν πίσω από κάθε είδηση. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο. Όπως δεν είναι δύσκολο οι καθαροί πολιτικοί, αυτοί οι ελάχιστοι που έχουν μείνει με ιδεολογία, να μιλούν πιο ξάστερα στον κόσμο.
Έχετε την τιμή να είστε η τηλεοπτική Μήτσαινα, η γυναίκα του Μήτσου, στη σάτιρα του Λαζόπουλου. Τι άλλαξε απ’ τον Μήτσο μέχρι τον σημερινό Γύφτο;
Για μένα τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ήταν το καλύτερο ζευγάρι των Μήτσων, το πιο υγιές και αγαπημένο. Τελευταία βέβαια, με τους υπαινιγμούς που κάνουμε, ο Λάκης μ’ έχει καταστήσει sex symbol των εξηντάρηδων!.. Όποτε μου γράφει το ρόλο, του λέω ότι οι γέροι στο σούπερ μάρκετ, πάλι θα με κυνηγάνε.
Η σχέση σας με τον Λαζόπουλο, πού στηρίζεται εκτός από… το σεξ;
Η προσωπική μας σχέση είναι βασισμένη στην αμεσότητα και στην κατανόηση του χιούμορ. Οι κώδικές μας είναι παρόμοιοι και θεωρώ ότι απολαμβάνουμε πραγματικά το νούμερο του Μήτσου.
Ο θεατής των Μήτσων και τώρα του «Αλ Τσαντίρι» τι είδους θεατής είναι;
«Είναι ο Ελληνας εκείνος που έχει χιούμορ, αίσθηση και αντίληψη των πραγμάτων που συμβαίνουν γύρω του».
