Είναι μόλις 25 χρόνων κι όμως υπογράφει ήδη την τέταρτη παράστασή του. Από όταν τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Γιώργου Αρμένη ασχολείται αποκλειστικά με τη σκηνοθεσία. Δουλεύει την ιδέα στο μυαλό του, την οργανώνει με την ομάδα Altra Terra και μετά βουτάει στα βαθιά. Η πρώτη του παράσταση ήταν το «Είσαι ένα κτήνος Βίσκοβιτς» του Αλ. Μπόφα. Ακολούθησαν τα φιλόδοξα «Φτερά του Ερωτα» των Βέντερς-Χάντκε μέσω λεωφορείων σε δρόμους και πλατείες και το «Αγνωστο Αριστούργημα» του Μπαλζάκ στο Μουσείο Μπενάκη.
Τώρα έχει σειρά το «La Jette ή Πού ήταν, τελικά, οι δώδεκα πίθηκοι;», μια παράσταση βασισμένη στο κοινό θεματικό υλικό των ταινιών επιστημονικής φαντασίας του Κρις Μαρκέρ (1962) και αργότερα του Τέρι Γκίλιαμ (1995). Ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε. Η ανθρωπότητα έχει εξαφανιστεί και οι λιγοστοί επιζώντες, λουσμένοι στη ραδιενέργεια, ζουν σε στοές σε άθλιες συνθήκες. Ενας άντρας μόνο μπορεί να ανακαλέσει αναμνήσεις από το παρελθόν, αποτελώντας την ελπίδα για το μέλλον.
Ο Γ. Χατζάκης εμπνεύστηκε ξανά από τον κινηματογράφο και δεν δίστασε. Εκανε τη θεατρική προσαρμογή και έστησε την παράσταση στο Κλαμπ 46 στην Κωνσταντινουπόλεως: «Είδα τις ταινίες και βρήκα ενδιαφέρουσα την ιδέα της παράστασης. Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό κείμενο που, σε σύντομο χρόνο, αναπτύσσει πολύ βαθιές έννοιες για το χρόνο, τα διαφορετικά επίπεδα πραγματικότητας, τον αγνό, ανόθευτο έρωτα».
Δηλώνει σκηνοθέτης από γεννησιμιού του.
«Ήμουν τριών χρόνων κι όταν με ρωτούσαν τι επάγγελμα θα κάνω απαντούσα: "Θα γίνω αυτός που θα λέει στους ηθοποιούς τι να κάνουν". Με μια παρέα συμμαθητών φτιάξαμε την ομάδα, η οποία κατά καιρούς εμπλουτίζεται. Σίγουρα η οικογένειά μου με στήριξε. Αλλά κι εγώ ό,τι χρήματα βγάζω τα ρίχνω στο θέατρο».
Πολύ νέος και φιλόδοξος, ακούει διαφορετικά σχόλια για την τόλμη του, αλλά δεν ταράζεται: «"Πώς τολμάς να καταπιάνεσαι μ' αυτά τα κείμενα;" είναι φράση που έχω ακούσει, αλλά τα μεγάλα έργα πρέπει να τα προσεγγίζουμε καλοπροαίρετα, ακομπλεξάριστα. Ετσι κι αλλιώς δεν μου αρέσουν τα μουσειακά ανεβάσματα, ούτε όμως τα δήθεν μοντέρνα. Στα "Φτερά του Ερωτα" κατέφυγα στο Δήμο Αθηναίων και το υπουργείο Μεταφορών για βοήθεια και μου την έδωσαν. Ζήτησα το Μουσείο για το "Αριστούργημα" και μου απάντησαν "κάνε ό,τι θέλεις"... Γιατί από πριν να σκεφτώ αρνητικά;».
