Ο Παύλος Ιωαννίδης προτείνει τον Carlos Ghosn ως διεθνή manager της δεκαετίας.
Στο λεξικό του Μπαμπινιώτη και στη σελίδα 1.783 στη λέξη «τζιβαέρι» διαβάζουμε: προέρχεται από τη λέξη τζοβαΐρι, που σημαίνει πολύτιμη πέτρα, το στολίδι μας. Τη χρησιμοποιούμε και στο δημοτικό τραγούδι. «Η ξενιτιά σε χαίρεται τζιβαέρι μου». Προσωπικά πιστεύω ότι η ρίζα είναι ιταλική από το τζογιέλλο, δηλαδή το πετράδι, το κόσμημα. Πάντως είναι μια πολύ όμορφη δωδεκαννήσια λέξη. Με αυτή, λοιπόν, την επεξήγηση έπρεπε να αρχίσει ένας φίλος μου το εισαγωγικό σημείωμά του. Ο λόγος για το συνθέτη Μάκη Σούλη, που μου έστειλε το CD του με τίτλο «Τζιβαέρι», μια εύηχη, δυναμική και συγχρόνως γλυκιά ερμηνεία τού λαϊκού δωδεκαννήσιου άσματος της ξενιτιάς με την πανέμορφη φωνή της Αναστασίας Ζαννή-Μακρυνικόλα και την ενορχήστρωση του Μάκη Σούλη.
Αφορμή για το CD ήταν ένα ταξίδι της Αναστασίας Ζαννή-Μακρυνικόλα με τους ιατρούς του κόσμου. Το Κουρδιστάν τις ημέρες του πολέμου. Το CD αυτό είναι αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά του κόσμου και το σημαντικότερο τα έσοδα θα διατεθούν στους Γιατρούς του Κόσμου. By the way, καλό θα ήταν οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες αντί να λυσσάνε μόνο για την πειρατεία και η «πειρατεία σκοτώνει τη μουσική», ας σκεφτούν πως και η αισχροκέρδεια σκοτώνει τη μουσική. Ας δίνουν, λοιπόν, κάτι από τις υπέρογκες τιμές λιανικής των CD σε κοινωφελείς οργανισμούς, πάντως η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ.
Την Τρίτη στις 3 Φεβρουαρίου έγινε με μεγάλη επιτυχία η 8η απονομή στους Άντρες της Χρονιάς. Εγώ, λοιπόν, ήδη ξεκινάω τις προτάσεις μου για το 2004 με την υποψηφιότητα του Carlos Chosn ως «Διεθνή Αντρα». Θα μπορούσε να ήταν και για το 2002 και 2003 με την εκπληκτική και μοναδική του «performance». Ένα σύμπλεγμα εκκωφαντικών επιδόσεων και δυναμικής απόδοσης. Αναφέρομαι για τον «manager» της τελευταίας δεκαετίας. Τον Βραζιλιάνο, διευθύνοντα σύμβουλο της Nissan. Όταν η Renault αγόρασε το 35% της Nissan παρέλαβε και το «παλτό» να φέρει τα πάνω κάτω και να σώσει έναν κολοσσό της ιαπωνικής αυτοκινητοβιομηχανίας, που επί χρόνια αιμορραγούσε. Πρώτη φορά, λοιπόν, στην ιστορία της μεταπολεμικής ιαπωνικής βιομηχανικής αυτοκρατορίας τα ηνία μιας τόσo σημαντικής εταιρείας αναλαμβάνει ένας λευκός Kαυκάσιος.
Ένα τέτοιο εγχείρημα δεν τολμήθηκε ποτέ, διότι ήταν αδύνατο να το διανοηθεί ένας Καυκάσιος, πόσο μάλλον ένας Ασιάτης σινοϊαπωνικής καταγωγής και νοοτροπίας, δηλαδή ότι ένας «ξένος» θα «κυβερνούσε»! Σίγουρη εγγυημένη αποτυχία. Όμως, ο Carlos Ghosn ανέτρεψε τους νόμους του κατεστημένου. Το τριετές πρόγραμμα στροφής 180 μοιρών της Nissan αποπερατώθηκε ένα χρόνο νωρίτερα. Το 1999 πριν από τη συμμαχία με τη Renault, η Nissan ήταν 2.1 τρισεκατομμύρια Yen (15. 8 δισ. Ε) στο κόκκινο. Στις αρχές το 2003 ήταν ήδη 8.6 δισ. Yen (65 εκατ. Ε) στο μαύρο.
Μία ανεπανάληπτη επιτυχία δεδομένων των ακραίων συνθηκών. Έχετε ταξιδέψει στη Ιαπωνία; Εγώ ναι. Τα παιδιά δεν αστειεύονται (και άμα ποτέ αστειευτούν δεν είσαι παρέα μαζί τους). Το να σε αποδεχθεί ένας ολόκληρος ιαπωνικός λαός, διότι μιλάμε για χιλιάδες εργαζομένους από διευθυντές έως εργάτες, είναι αδιανόητο. «Επιλέγεις τη στρατηγική σου και μετά το σχέδιο εφαρμογής της. Μπορείς να έχεις διάφορες εφαρμογές και λύσεις, σχέδιο Νο 2 αν δεν πιάσει το Νο 1 και ούτω καθ' εξής. Αυτός δεν είναι ο τρόπος μου. Πιστεύω σ' έναν τρόπο, το στηρίζω και εάν δεν πετύχει δεσμεύομαι να παραιτηθώ. Δεν μπορείς να ζητάς τόσες πολλές θυσίες από τόσους εργαζομένους και εσύ να πειραματίζεσαι στην πολυθρόνα σου. Δεσμεύεσαι. Οι άνθρωποί σου πρέπει να σε εμπιστεύονται, γι' αυτό και υποσχέθηκα ότι θα χάσω τη δουλειά μου εάν και από τον πρώτο χρόνο κιόλας δεν γυρίσω τη Nissan κερδοφόρα». Έχει μια δόση «παλικαριάς» ο Carlos και ομολογώ ότι εδώ και τρία χρόνια που τον παρακολουθώ, τον θαυμάζω.
Για μένα η ζωή του είναι ένα καλογραμμένο σενάριο με μια γερή δόση Mr. Heroe και ο άνθρωπος είναι πηγή έμπνευσης, είναι από αυτούς τους λίγους ανθρώπους που θα είχες πάντα στη φανταστική λίστα σου για ένα φαγητό ή έστω και ένα ποτό. Ένας σίγουρος περιπατητής όπως θα έλεγε το Johnnie Walker (αυτός και αν έκανε για το σποτ του Keep Walking). Στην υγειά σου Carlos.
