Την προηγούμενη εβδομάδα την πέρασα στο κτήμα που έχουν οι γονείς μου σε μια περιοχή της Χαλκιδικής που θεωρείται αρκετά τουριστική και ακριβή.
Συνήθως όταν πηγαίναμε φροντίζαμε να ψωνίσουμε από Θεσσαλονίκη γιατί οι τιμές στα τοπικά μαγαζιά ήταν τσουχτερές. Κάπου αργότερα και λόγω της αυξημένης κίνησης άνοιξαν και δυο μεγάλα σούπερ μάρκετ γνωστών αλυσίδων οπότε αρχίσαμε να ψωνίζουμε από εκεί κάποιες φορές μια και οι τιμές ήταν περίπου ίδιες με αυτές της Θεσσαλονίκης ενώ κάποιες άλλες που δε θέλαμε πολλά πράγματα επισκεπτόμασταν και τα τοπικά σουπερμάρκετ.
Σκεφτόμουν πέρσι ότι τα δυο μεγάλα σούπερ μάρκετ θα σβήσουν όλα τα μικρότερα τοπικά καταστήματα και θα βάλουν λουκέτο σε αρκετά μαγαζιά.
Αυτή τη φορά που επισκέφτηκα την περιοχή έτυχε να πάω σε 2-3 από τα μικρότερα καταστήματα επειδή βαριόμουν να ψάχνω στους μεγάλους διαδρόμους των γνωστών σούπερ μάρκετ. Το ένα από αυτά τα καταστήματα με εξέπληξε ευχάριστα με τις τιμές του. Τσέκαρα και διπλοτσέκαρα τις τιμές για να σιγουρευτώ ότι δεν κάνω λάθος. Και δεν έκανα λάθος.
Αρκετά προϊόντα ήταν αρκετά φτηνότερα από τα αντίστοιχα προϊόντα που αγοράζω από τις γνωστές αλυσίδες ενώ κάποια άλλα προϊόντα ήταν στις ίδιες τιμές.
Για παράδειγμα αγόρασα την ταραμοσαλάτα με 3.80 το κιλό ενώ από γνωστό σούπερ μάρκετ της Θεσσαλονίκης την αγόρασα σήμερα 2 ευρώ ακριβότερα, βρήκα τραχανά χωρίς συντηρητικά με 1.70 το πακέτο του μισού κιλού ενώ εδώ βρίσκω τραχανά 60 λεπτά ακριβότερο συνήθως, είχε γάλα με 1 ευρώ το λίτρο, μια δωδεκάδα ρολά χαρτί υγείας με 2.40 και χαρτοπετσέτες με 30 λεπτά.
Ίσως να φταίει ο ανταγωνισμός που τους έκανε να κατεβάσουν επιτέλους τις τιμές για να μπορέσουν να διατηρήσουν τα καταστήματα τους όμως με την κίνηση τους αυτή μπορούν να βγάλουν κέρδος μέσω της αύξησης της κατανάλωσης.
Προσωπικά προτιμώ να ψωνίζω από τα τοπικά καταστήματα αν οι τιμές τους δεν είναι απαγορευτικές ώστε να στηρίζω την τοπική κοινωνία. Φυσικά έχω ένα θέμα για το αν οι τιμές πάρουν την ανηφόρα τους καλοκαιρινούς μήνες ή όχι αλλά να είστε σίγουροι πως θα το τσεκάρω κι αυτό.
Τώρα θα μου πείτε γιατί τα γράφω όλα αυτά. Τα γράφω για δυο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με την επιβίωση στην επαρχία σε μια εποχή ακρίβειας. Ο δεύτερος έχει να κάνει με τις κινήσεις καλής θέλησης των μικρών καταστημάτων ώστε να μπορούν να τα στηρίζουν και να τα συντηρούν οι τοπικές κοινωνίες.
